Komrakov, koji se novinarstvom bavio više od 40 godina, rođen je 7. juna 1955. godine u Vršcu. Završio je 11. beogradsku gimnaziju i Fakultet političkih nauka u Beogradu.
.ice-box { –ice-box-color: #c00; }
Objavljivao je u Politikologu, Studentu, Indeksu 202, Radio TV reviji, NIN-u, Programu 202 Radio Beograda, a od 1979. do 2002. godine bio je zaposlen u Informativnoj redakciji Televizije Beograd – odnosno RTS-u.
U televizijskom novinarstvu prošao je sve, od “cepanja teleksa”, izveštača, reportera, urednika emisija, do glavnog i odgovornog urednika.
Uredio je i vodio najviše TV dnevnika u poluvekovnoj istoriji TV Beograd.
Komrakov je dobitnik više novinarskih nagrada i priznanja
Godine 1989. Udruženje novinara Srbije dodelilo mu je nagradu “Svetozar Marković” – zato što je na najupečatljiviji način, bivajući više od svedoka događaja, saopštio istinu o suptilnim i specifičnim oblicima kontrarevolucije u AP Kosovo i Metohija.
Godine 1996. Udruženje novinara Srbije dodeljuje mu nagradu “Dimitrije Davidović” – za dugogodišnje uređivanje centralnih informativnih emisija Televizije Beograd i Radio-televizije Srbije. Dobitnik je i više godišnjih nagrada Televizije Beograd i Radio-televizije Srbije.
Bio je urednik Udruženja novinara Srbije od 1996. do 2000. godine. Napisao je osam knjiga: “Moj šesti oktobar”, “Peti oktobar u RTS-u”, “Bombardovanje RTS – moja istina”, “Lov na peti oktobar”, “Ubica iz Vuhana”, “Maske su prebrzo spale”, “Korona se otrgla kontroli” i “Tajne Titanika”.
Poslednjih nekoliko godina na TV “Tanjug” vodio je vikendom Jutarnji program sa Zoranom Ostojićem.
(Tanjug)